Dzięki artykułowi autorstwa pani Małgorzaty Bońkowskiej-Szaraniec pt. "Nie masz pana nad ułana" możemy poznać sylwetkę jej dziadka Piotra Bońkowskiego ze wsi Chodubka . Był podporucznikiem 4 Pułku Strzelców Konnych Ziemi Łęczyckiej (garnizon płocki). Brał udział w wojnie bolszewickiej (1919-21). Strzelcy konni początkowo pełnili funkcję oddziałów zwiadowczych przydzielonych pułkom piechoty. "Prawdziwi" ułani prześmiewczo śpiewali o nich tak:
"Prawdę mówiąc między nami
strzelcy nie są ułanami".
Początek kariery wojskowej Piotra Bońkowskiego rozpoczyna się na przełomie lat 1918-19, kiedy po przeszkoleniu wyruszył na front, gdzie wziął udział w bitwie pod Wilnem, Lidą i Olkieniczanami.. W 1919 roku został awansowany na stopień kaprala i skierowany do Szkoły Wojskowej Gospodarczej w Warszawie. Przydzielono go także do Batalionu Zapasowego 6 Pułku Piechoty Legionów w Płocku.. W roku 1920 był już podporucznikiem z doskonałą opinią od dowódcy. W 1922 roku ożenił się z Eugenią Bocheńską, wystąpił z wojska i razem z żoną zamieszkali w Sierpcu, gdzie studiował i pracował jako nauczyciel w sierpeckim gimnazjum.. Wspominano go jako człowieka pogodnego i towarzyskiego, a także wielkiego społecznika pomagającego potrzebującym.. Namiętnie polował ( już w majątku w Chodubce wyćwiczył w sobie cechy dobrego myśliwego i strzelca), ale polowanie w pierwszych dniach stycznia 1927 roku okazało się dla niego ostatnim i tragicznym,. Postrzał w nogę i upadek z konia spowodowały śmierć w wieku niespełna 33 lat. Piotr pozostawił po sobie żonę i dzieci..
Na podstawie artykułu p. Małgorzaty Bońkowskiej-Szaranie - "Nie masz pana nad ułana". Fot. ze zbiorów p. Małgorzaty Bońkowskiej-Szaraniec
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz