W 1413 został kanonikiem gnieźnieńskim i krakowskim, ok.1427 roku zaś sekretarzem królewskim Władysława Jagiełły. Zmarł w 1433 lub na początku 1434 roku.
Zasłynął jako poeta polsko-łaciński, niestety jednak nie w pełni doceniony.
Adam Świnka jest bohaterem powieści Karola Bunscha " O Zawiszy Czarnym opowieść". Cytuję jej fragment, kiedy to w Krakowie miał odbyć się symboliczny pogrzeb zabitego przez Turków słynnego rycerza Zawiszy Czarnego:
"Mowę żałobną, ostatni hołd cnotom poległego, na zlecenie samego króla wygłosić miał notariusz , kanonik Adam Świnka. Nie jeno wielkiemu rodowi zawdzięczał kanonię i stanowisko królewskiego pisarza . Kształcony w Padwie, Bolonii i Paryżu, mimo młodego wieku zasłynął już słowem i piórem.
Sam ongiś w pacholęcych latach marzył o sławie rycerskiej. Gdy ciężka choroba rozwiala chłopięce marzenia, cały żar niewyżytych pragnień związał z postacią rycerza Zawiszy."
Należał do wyróżniających się osobowości na dworze królewskim, spod jego pióra wyszły w większości wiersze funeralne ( jest to poezja żałobna, wywodząca się ze starożytności). Ich bohaterami byli najczęściej królowa Jadwiga i Zawisza Czarny. Znany jest z hymnu ku czci św. Stanisława.
Utwory tego typu (okolicznosciowe) utrwalały wiedzę o wydarzeniach i jednocześnie kształtowały opinie na ich temat.
 | ||
| Kantorzy i chór żaków szkoły katedralnej, AKKK, Kp 42, k.17v |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz